Indertijd is onderstaande reactie gegeven.
Om het endotheel-transplantaat tegen de achterkant van de cornea aan te drukken, wordt vaak gas gebruikt, meestal lucht in zelfde samenstelling als de ons omringende lucht. De luchtbel zal in water naar boven worden gedreven, dus door op de rug te liggen, althans door het oog naar boven te laten kijken wordt het transplantaat (een heel dun "velletje") aangedrukt. Bij het inbrengen van lucht in de voorste oogkamer zal men trachten te vermijden dat er zoveel lucht wordt ingebracht dat het kamerwater niet door de pupilopening kan stromen, of dat het trabekelstysteem, het afvoersysteem van het kamerwater in de hoek tussen cornea en iris, niet bereikt kan worden. Een blokkade dus. Soms kan dat wel (kortdurend) optreden. Als op dat moment de oogdruk té sterk verhoogd is, laat men wat lucht af. De hoofdpijn kan door de drukverhoging worden veroorzaakt, maar ook door iets anders. Het komt inderdaad vaker voor dat het transplantaat zich niet goed hecht (niet "plakt") aan de binnenzijde van de cornea. Dan is het soms voldoende om nog een keer gas in te brengen om het transplantaat nog eens goed tegen de binnenzijde van de cornea aan te drukken. Maar als dat bij herhaling blijft falen, is het mogelijk dat plaatselijk iets een goede adhesie (plakken) in de weg zit. Dat is ook bij wetenschappelijk onderzoek met histologisch en immunohistochemisch onderzoek vastgesteld.
1 reactie
Schrijf een reactie